Ciało szkliste jest galaretowatą, przejrzystą, pozbawioną naczyń krwionośnych strukturą, która wypełnia tylną komorę gałki ocznej. Składa się przede wszystkim z wody (99%) oraz kolagenu i kwasu hialuronowego. Ciało szkliste nadaje objętość i kształt gałce ocznej, a jego zmniejszona objętość prowadzi do obkurczania się gałki ocznej i jej zapadnięcia.
Co to jest i jakie są przyczyny?
Zaburzenia rozwojowe ciała szklistego polegają najczęściej na tym, że w oku pozostaje płodowe unaczynienie ciała szklistego. Określa się je mianem przetrwałego hiperplastycznego pierwotnego ciała szklistego. Zaburzenie to jest wrodzoną, niedziedziczną, zwykle jednooczną zmianą niezwiązaną z chorobami układowymi.
Jak często występuje?
Brak danych.
Jak się objawia?
U dzieci pojawia się charakterystyczny objaw „białej źrenicy”. Ponadto może pojawić się także zez i upośledzenie ostrości wzroku. Niekiedy dochodzi do rozwoju niedowidzenia.
Co robić w razie wystąpienia objawów?
W razie wystąpienia powyższych objawów koniecznie należy zgłosić się do lekarza okulisty.
Jak lekarz stawia diagnozę?
Rozpoznanie choroby ustala się na podstawie wyżej opisanych objawów oraz badania dna oka po rozszerzeniu źrenic. Często konieczne jest wykonanie badania ultrasonograficznego gałki ocznej w prezentacji B (zob. Ultrasonografia w prezentacji B).
Jakie są sposoby leczenie?
Sposób leczenia uzależniony jest od stopnia zaawansowania zaburzeń rozwojowych. Istotne jest leczenie niedowidzenia oraz korekcja wady refrakcji (zob. Badanie wady wzroku [wady refrakcji]). Niekiedy niezbędne jest leczenie chirurgiczne: operacja zaćmy, witrektomia, czyli usunięcie ciała szklistego z ewentualną naprawą zmienionej siatkówki, i/lub operacja zeza.
Czy możliwe jest całkowite wyleczenie?
Rokowanie uzależnione jest od stopnia zaawansowania zmian. W łagodnych przypadkach, w których obserwuje się niewielkie zmiany, takie jak plamka Mittendorfa czy tarcza Bergmeistera, rokowanie co do ostrości widzenia jest dobre. W przypadku zaawansowanych uszkodzeń siatkówki, zaćmy i małoocza rokowanie jest raczej złe (zob. Małoocze – mikroftalmia).
Co trzeba robić po zakończeniu leczenia?
Po zakończeniu leczenia niezbędne są okresowe kontrole okulistyczne.
Co robić, aby uniknąć zachorowania?
Nie są znane sposoby uniknięcia nieprawidłowości rozwojowych ciała szklistego.